Çaresizliğin Çaresini Aramak...

Yazmak yazmak günler boyunca yazmak isteyipte yazamamak:( İmkansızlıkları olabilir yapmanın düşünceleri içinde geçti bu koca günüm.Yarın olsun arkadaşımdan alacağım yardım ile bunu yapacağım .Yatağın içinde sıkıntı ile geçen günlerime elveda diyeceğim .Önce yatağımın ayak ucuna ütü masamı paralel şekilde çekmeli ayağımı koyduğum ayağımın yastıklarını da ayak ucuma yerleştirdim mi bu iş olur gibi geliyor bana .PC'im ütü masasının üzerinde bana uyum sağlasın artık.Ve dün kararlaştırdık bugün gerçekleştirdik ,dediklerimizi yaptık.Yaptık derken ben söyledim arkadaşım yaptı.Ancak bıdı bıdı sesim çıksın benim icraat yok ki:((Şunu şöyle yapalım,bunu buraya koyalım demekten başka.Ve bu beni çok üzüyor,karşımdakine yük olmak :((Şimdilik bu bana iyi geldi Pc 'ye uygun bir yer bulmak.Sırtıma da yastıkları aldım .Ahh haa  bu ne yatağımın içi tıpkı yastıkçı dükkanı gibi oldu .Sağım solum ayağım da başımda her yerde yastıklar .Kimi kare ,kimi dikdörtgen işlemelisi,pamuklusu.Neyse ki beni yalnız bırakmıyorlar koyun koyuna bir aradayız yatakta:) Bundan böyle inanıyorum ki 3 hafta çabuk geçecek hiç canım da sıkılmayacak .Yok sıkılacak canım işte biliyorum bu duruma da sıkılacağım.Öyle ya da böyle Rabbim çabuk geçsin  şu 3 hafta ben ben çok üzülüyorum.Belki de içimden gelirse bol bol yazılarımı da yazarım .İçimin darallarını yazarım.Yeri gelir neşelenirim  güzel keyifli  bir şeyler paylaşırım.Durum buna uygun artık..İlk şu anımdan bahsedeyim. Öylesine canım sıkkın ki bir bardak suya bile hasret olmak işte daha gerisini düşünemiyorum ki:((Ağlamamak için kendimi tutayım dedikçe gözyaşlarımın içime akıp yüreğimi yaktığını hissediyorum:(Ya Rabbim isyan etmek istemiyorum ama bir başkalarına bağımlı yaşamak.!! Neredeyse bir tek aldığım nefesi kendi başıma başarabiliyorum.Geri kalan hiç bir isteğimi kendim başaramıyorum ki:((İsteklerimin  ayağıma gelmesini beklemek. Allah'ım insanın ne kadar çok isteği oluyormuş.Bunu bugüne kadar hiç farketmemişim.Ne kadar sinir bozucu bir durum.Bir de  dünden beri bir acıyor, bir sancıyor ki kırık ayağım ilaçla da hafiflemiyor..Benim gibi hareketli ve titiz huysuz biri bazı şeylere gözlerini yumar oldu .Çaresizliğin çaresi bu dedi varın artık ne haldeyim .Sağlık sağlık,en minicik bir organımızın bile sağlıklı olması kadar bir başka zenginlik düşünemez oldum artık...Bak yine durmadı canım  çay istedi. Olaydı efil efil demlenmiş miss gibi çay ,içilmezmiydi şu sıkıntılı üzgün anımda?:(( Eşimin gelmesini bekleyeceğim özlemle,sabırla.Çarem budur işte..