Neydim Dememeli,Ne Olacağım Demeli...

Neydim dememeli,ne olacağım demeli...Bugün kapının zili çaldı açtım .Hiç tanımadığım bir erkek karşımda duruyor.Buyrun .Tanımadın mı ? Yoooo hayır  bakıyorum kaşına gözüne ağzına burnuna hani bir yerden bir tanıdık işaret filan yakalarımda kim olduğunu bilirim diye. 

Baktım baktım inceledim ııhh yok hayatta tanıyamayacağım ve bunu o kişiye de söyledim .Tanıttı kendini benden öyle bir çığlık çıktı ki içeride odada oturan misafirim kapıya koştu.Benim nutkum tutulmuş hayır yahu o sen değilsin diyorum .Olamaz diyorum böylemi değişir böylemi yıllar adamı tepe taklak eder diye kafamdan bin bir düşünce geçiyor, bir yandan da konuşuyoruz.

Dediğine göre yıllar yıllar önce bizim evimizin ustalığını yapmıştı.Böyle iki kolunun arasına birer çimento torbasını alır  ııhh demeden taşırdı ne kadar  kuvvetli der hayret ederdik .İki çimento torbasının toplam ağırlığı yanılmıyorsam 100 kilo diye biliyorum.

O söylüyor,anlatıyor ben hayretler içinde dinliyorum.Ne babayiğit ,ne tuttuğunu koparan, taşı sıksa suyunu çıkaran o dev gibi adam ne hale gelmiş:( .Ağzımdan sen ne kadar yakışıklı boylu poslu bir adamdın.Sana n'oldu ki böyle?:((Deyince ben ,baktım o akları sapsarı olmuş mahsun gözleri doluverdi:(

Sorduğuma söylediğime nasıl pişman oldum :(Garibimin evi tamamen yanmış bu da vücudunun büyük kısmı yanmış yüzü ondan demek kapkara buruşuktu yüz derileri vede en  fenası bir çocuğunu da o kahrolası yangında kaybetmiş toprağa vermiş:(Dediğine göre içindeki,yüreğindeki yangını hiç sönmüyormuş:(

 Sönmez tabii hiç sönermi evladın yanarak can vermesi:( Allah kimseye göstermesin.Gelme maksadı da darda kaldığından derdine daralmalarına bir ferahlama istiyordu.Allah yardımcısı olsun deyip azda olsa derman olmağa çalıştık derdine de ya evlat acısı!İşte  onun çaresi hiç bulunmaz ki :(

Yüce Rabbim sabırlar  ihsan eylesin sana Raşit usta,iyi günlerde yaşayasın,geçmişte çektiğin dayanılmaz acılarını unuttursun sana yüce Mevlam...