Sıcacık Sarılasım Geldi...

Akşam güneşi nasıl gözümün içine içine geliyor,  oturduğum yerde gözlerim kamaştı.Bakamıyorum  tam karşımda nasılda sıcacık veda ediyor yavaştan usuldan.Gözlerimi alamıyorum hayran hayran seyrederken birden neden  fotoğrafını çekmiyorum ki diye bir hamlede fırladım yerimden .

Hemen fotoğraf makinemi alıp terasa çıkana kadar bir heyecan yaptım elim ayağıma dolandı.Nasıl bakışıp dururken demin beri bir fotoğrafını çekmeyi akıl edememek.Hay Allah'ım ya aklımı baştan aldı Güneş'inin haşmetli görünüşü.

İşte son an da olsa da yakaladım gözümün önünde kaybolmazdan önce.Hep başka fotoğraflarda imrenerek bakmıştım güneşin grup hallerine.Bir güneş ki yaylada başka,şehirde başka,köyde başka batıyor elveda derken acaba yarın da aynı güneşin batışını görebilecekmiyim diye aklımdan geçirdim bir yandan da sanki son kez görüyormuşcasına .

Böyle karmaşık duyguları yaşattı bana.Yazın batarken o kavurucu sıcaklarda ardından akşam serinliği geleceği müjdecisi böyle bir bahar günü akşam üzeri batışında ise ardından üşümelere gark olacağız diye bütün gün açık olan camları kapatmamız gerektiğini düşünüp birer birer kapadım camlarımızı.

Bugün de akşam oldu .Güzel geçen bir güne daha  şükürler olsun.