Bir zamanlar İstanbul’da,
Bir ben var’mışım, ben yok’muşum.
Boğaziçi’nde doğmuşum.
Akıllı uslu bir çocuk olmuşum.
Evcilik bile oynamamışım.
Ne kızamık çıkarmışım,ne su çiçeği.
Ne okuldan kaçmışım.
Niyeyse hep sınıf birincisi olmuşum
Üzmemişim anamı,babamı.
Ne yalan söylemişim,
Ne de küçük masum kaçamaklar için,
Bahçe duvarından sıvışmışım.
Ben salakmışım.
Ne çocuk olabilmişim,ne genç.
Ben yaşamadan yaşlanmışım.
Ben sevmeyi de bilememişim üstelik.
Ya sınırlara dayanmışım ,
Ya kendi cennetimden kovulmuşum.
Ayıpmış günahmış yasakmış.
Ya ölümüne soyutlanmış,
Ya bataklığımda dibe vurmuşum.
Özlemişim.
Yanmışım.
Kavrulmuşum
Yeter diyememişim.
Ben kendime ne etmişim?
Herkes gidiyorken,
Ben hep geri gelmişim.
Kendimden başka her şey içinmiş ,
Gidişlerim,didinmelerim,
Birilerinin hayatını soluk soluğa
Bıkmadan tamir etmişim.
Ben salakmışım.
Hem de katıksız en safından.
Sek rakı gibi,
Fondip etmişim aşklarımı.
Sonra körkütük sarhoş olmuşum.
Sonra yatıp bir selvinin dibine,
O çok sevdiğimin beni azad ettiği mevsimde,
Kıyamete kadar
Yok olmuşum .
Bir zamanlar İstanbul'da,
Bir ben var'mışım,
Ben yok'muşum....
Bir ben var’mışım, ben yok’muşum.
Boğaziçi’nde doğmuşum.
Akıllı uslu bir çocuk olmuşum.
Evcilik bile oynamamışım.
Ne kızamık çıkarmışım,ne su çiçeği.
Ne okuldan kaçmışım.
Niyeyse hep sınıf birincisi olmuşum
Üzmemişim anamı,babamı.
Ne yalan söylemişim,
Ne de küçük masum kaçamaklar için,
Bahçe duvarından sıvışmışım.
Ben salakmışım.
Ne çocuk olabilmişim,ne genç.
Ben yaşamadan yaşlanmışım.
Ben sevmeyi de bilememişim üstelik.
Ya sınırlara dayanmışım ,
Ya kendi cennetimden kovulmuşum.
Ayıpmış günahmış yasakmış.
Ya ölümüne soyutlanmış,
Ya bataklığımda dibe vurmuşum.
Özlemişim.
Yanmışım.
Kavrulmuşum
Yeter diyememişim.
Ben kendime ne etmişim?
Herkes gidiyorken,
Ben hep geri gelmişim.
Kendimden başka her şey içinmiş ,
Gidişlerim,didinmelerim,
Birilerinin hayatını soluk soluğa
Bıkmadan tamir etmişim.
Ben salakmışım.
Hem de katıksız en safından.
Sek rakı gibi,
Fondip etmişim aşklarımı.
Sonra körkütük sarhoş olmuşum.
Sonra yatıp bir selvinin dibine,
O çok sevdiğimin beni azad ettiği mevsimde,
Kıyamete kadar
Yok olmuşum .
Bir zamanlar İstanbul'da,
Bir ben var'mışım,
Ben yok'muşum....
Ceyda Görk.
Tatlım bu ne güzel bir şiir böyle.Bayıldım
YanıtlaSilBir zamanlar İstanbul'da,
Bir ben var'mışım,
Ben yok'muşum....
çok kendimle benzeştirdim.burcumu sorarlar salak yengeç derim o kadar salak hissederim kendimi zaman zaman çoğu zaman
Seyyahım canım sevdiğim beğendiğim kendimden duygular bulduğum şiirleri paylaşıyorum .Hepimizin kendinden bir parça bulduğu bu güzel anlam dolu şiirde bizleri yansıtıyor değil mi ? Canım beğenmene sevindim,sevgilerimle..
YanıtlaSil