Vişnap

Cezam...

2

Sen
Şimdi benden çok uzaktasın.
Bir sahil kasabasında,
Rüzgarın senfonisini dinleyip,
Denizin koynunda,
Martılarla kadeh tokuşturarak,
Günlerini bensiz geçiriyorsun.
Ben ise
Cezamın bitmesini bekliyorum.
Suçum sana olan aşkım.
Cezam,
Yalnızlık ve sensizlik.
Yüreğimin gardiyanı,
Yine bırakmadı
Zincirledi beni.
Şimdi
Ben kendimin esiriyim.
Zincirlerimin her halkası,
Sana hasretim olup,
Yüreğime dolandı.
Gel
Zaman sonsuzluğunda
Seni beklerken,
Günler düşmanım,
Kadehler dostum oldu.
Sev
İlk kez aşık olurcasına.
Hesapsız,çıkarsız,
Her şeyi göze alarak,
Kalbinin derinliklerinde,
Duyumsa beni.
Eğer
Sesimi duyup seversen,
Sevginle
Zincirlerim kırılarak,
Yüreğim özgürlüğüne
Ben de sana kavuşurum.
Böylece
Son bulur sensizlik.
İçime aşkının güneşi
Doğar.
Yalnızlık kaybolurken,
Cezam da
Geçmişin derinliğinde
Boğulur.
                                                                     Feride Serin.



                                                      visnap.blogspot.com

2 yorum: Leave Your Comments

  1. Güzel şiir +1 :)
    karamsar bir ton

    YanıtlaSil
  2. Ayrılmak işte böylesine karamsallaştırıyor İbrahim.Kimse sevdiğinden ayrılmasın diyorum...

    YanıtlaSil