Ne Yazık ki...

Hep vakitsiz çalar ölüm kapıyı Tıpkı senin gidişin gibi vakitsiz Hep vakitsiz terkeder hayat insanı Tıpkı seni ansızın terkettiği gibi Senin beni terketmene benzer vakitsizliği Hep vakitsiz çalar ölüm kapıyı Hep vakitsiz gelir bu şehre gece Ansızın kararır gökyüzü yine Ansızın çöker yorgunluğu hayatın Terkedilmiş aşıkların omzu üstüne Ansızın ağarır tan yeri yalnızlığımın tam orta yerinde Hep vakitsiz gelir bu şehre gece Hep vakitsiz yağar bu şehre yağmur Gözlerim mağrur bakar ıslak sokaklara Zamansız çakar şimşekler yine Yalnızlık ve terkedilmişliğin tam ortasına Hep vakitsiz yağar bu şehre yağmur Hep vakitsiz çalar ölüm kapıyı Bir şair kendini öldürür mısralarında Umutlar yüzüne çarpar kapıyı insanın Ve ansızın terkeder yalnızlık Beni Bir şair kendini öldürü mısralarında Hep vakitsiz çalar ölüm kapıyı Ne yazık hayatın tam ortasında                            Özgür Kızılkaya