Bir Lokma İç Karartısı...

Nedense bu sabah uyandım  geceden  belliydi bir şeylerin eksikliğini duyduğum .Geçer gider uyuyayım uyanayım sabaha bir şeyçiklerim kalmaz desem de  yok bak uyandım hatta sabah çayımı dahi içtim ayılayım diye bir de çabuk çabuk içtim.Aynı ruh hali devam diyor bana.

Akşamdan kalmalar gibiyiz ben ve dağınık ruhum..Çalan telefona dahi canım cevap vermek istemedi vermedim zaten çaldı çaldı sustu .Bana ne  içimi daha da karartacak kişinin şu an  işi yok benle izin veremem şu sıralar vır vırlamasına . Gel gelelim o his  o yalnızmışım  koca dünyanın yükü sırtımda omuzlarımdaymış hissi hiç kaybolmamış ki akşamdan var olan ümidimde  sabahına gitti.

Var olan tek  ümidimdi o benim:(( Bu garip kuş kanatlı gönlümü avutmam lazım.Yoksa acı oluyor intikamı.İnsanlardaki vefasızlığa alışkınım da bazen  çok kötü vuruyor darbesini,üzüyor beni:( Neden niçin diyorum.Hele de  çekememezlikleri neyin çekememezliği,neyi paylaşamamın derdindesiniz?

Vefasızları meydana toplayıp yüzlerine haykırasım geliyor.O beyinsiz beyinlerine birşeyleri zorla da olsa sokasım geliyor...N'olurdu ki ermiş bilge  hayatı ezbere bilen sıcacık dostlarımız olaydı.Yalanı,riyayı hayatlarına sokmamış yarenlerimiz olaydı.

Bir cambaz ipinde beni güvenle tutabilen olsaydı dostum.Hayalini kurmak bile ilaç gibi geliyorsa, kendisini bulsaydım öyle dostun hiç hasta bile olmazdım.  Öyle soğuk karlı bir kış günün de üzerindeki hırkasını benle paylaşan can dostum olsun istiyorum.

Çok şey mi istiyorum ki? Ben de hırkamı paylaşmaya hatta hepten bile vermeye hazırım.Yeter ki o güzel dostlar çalsın yüreğimin kapısını onlar tavaf etsinler yüreğimin her santimini hepsi isteğimin hepsi bu kadarcık  işte.Ne dersin ruhumcuğum erimeye  yüz tutan  bir minicik kırıntım kaldı elimde  o kırıntımı çoğaltabilirmiyim ne dersin? 

Off off bu neyin sıkıntısı yüreğim mutlaka  bir önsezin olmuştur  tedirgincene bekliyoruz sen ve ben olabilecek olumsuzlukları hadi yüreğim ha gayret yeni darbeyi karşılamaya...Ya da  hoş süprizlere merhaba demeye....