Ahh klavyemin caps lock tuşu da bana azizlik yapmasa da rahat yazsam yazılarımı.Haaa bir de "D"harfi pek yaramaz oldu bir kaç gündür.Kaptırıp kendimi yazıyorum bir dönüp bakıyorum ki offff olamaz yine "caps lock" tuşunun azizliğine uğramışım haaa "D" harfi de arada saklamış kendini.Olsun yine de yazacağım ben inatlarıma gelip.Bugünler de kese kağıtlarına bile fena bakıyorum alıp içinde ki domatesleri boşaltıp kalemim ile üstüne yazasım geliyor.
Arkadaşlar yeni kişisel bir blog açma düşüncesindeyim.Bu kişisel yazım burada belki son paylaşımım olabilir ki öyle de olacak artık bundan sonra.Burada sadece mutfağımda pişirdiklerimle var olacağım.Haa bu arada bir de ilk şiirimi yazdım bende ki deli cesaretine bakarmısınız?Ben kim şiir yazmak kim.Sabahın 6.00'sıydı.Anlamadım nasıl oldu nasıl yazdım kelimeler kendiliğinden döküldü yüreğimden dışarıya.Azat edilmişcesine saçıldılar dışıma her bir kelimem kelebekler gibi.Güzel oldu mu vallahi ben sevdim iyi veya değil ama sonuçta benim ilk şiirimdi.Belki ilk yazdığım şiirim ile yeni bloğuma ilk başlangıçı yapabilirim.Ya da saklarım kendime ben de yüreğim de kalır.
Aslında olmuyor,yakışmıyor hiç,bir yandan ocakta soğan kavrulurken bir yandan yazı yazmalar.Oysa bana bir kahve bir de bir de işte demeyim cızzz dediğimizden ondan lazım yanımda eşlik etmeli.Kalk soğanlar yanmasın bir iki çevir devam et yazıya.İsterdim ki ellerim,parmaklarım soğan değil mürekkep kokmalıydı.Komik,yüreğim mürekkep ister mutfak illa da kavur şu soğanları der:)
Yarın bayram bitiyor,bitsin oldum olası sevmem bayramları.Her sevdiğimin yokluğu ile her biri için ayrı sızlıyor gönlüm.Dayanması zor aklıma gelir eski bayramlarım ailemle soluğu Kartal'da alışlarımız.Kabarık mavili elbisem mavi pabuçlarım ile nasıl da cakalı yürürdüm çocuk masumuyetim ile bir elim annem de diğer elim babamın ellerinde Yakacık'a gidişlerimiz.Güzeldi.O güzelliğinde canına okumuştu annemlerin aile büyükleri.Babaannemler biz erkek tarafıyız ilk önce bize gelincek bayram da.Anneanne tarafı olmaz önce bize.Haaahhh çekişin sizler böyle annemle babamda beraber aldıkları karar ile hiç birine gitmemeye karar verip bu kararlarını uygulamışlardı.Çok iyi yapmışlardı da ama ben severdim kuzenlerimle bir arada olacağım diye geceden heyecanı ile uyku tutmazdı beni.
Sonrası önce babaanneler,dedeler öldüler.Sonrası annem,babam bizler de kaldık böyle dımdızlak dünya yüzün de.Gel de sev bayramları sevebilirsen.
Bugün 2.nci günü bayramın ziyaretlerine gideceğim.Aslında bilmem nedendir hiç istemiyorum oraya yanlarına gitmeyi.Çok üzülüyorum gittiğim de."Bayram gelmiş neyime."
SEVGİLERİMLE HOŞÇAKALIN..
0 yorum:
Yorum Gönder