İki Yok Oluş.Bir Tutunuş...

Bir acımasız vicdansız ellerdi o kadife gülünü yerinden yurdundan edenler:(Çok üzdünüz beni:(Hiç mi insafınız yoktu.Hatıralarla dolu kadife gülümü aldım usulca götürdüm başka yere ektim de .Leylak çiceğim kocamandı adeta bir mini ağaçtı .Çaresiz yanladığı yerde  komaya girişini izledim acı dolu gözlerle:(Kadife gülüm ilk epey bir zaman bocaladı yabancılık çekti yeni toprağında..Dalları ,açmış çiçekleri ve de en hazini tomurcuktakileri hep büktüydüler boyunlarını:( Kolay mı ilk gözlerini o minicik toprak parçasında açmıştı minicik fidandı boy verdi serpildi uzadı yediveren gülüm hep koyu kırmızı gülleri  ile bezerdi dikenli dallarını.Onu ana vatanından edenler gün gelecek bunun hesabını vereceksiniz.Yüce Rabbime havale ediyorum sizleri.Bakımla gübre  ile sulama  ile hayata döndürdük kadife gülünü de ya koskoca erik ağacımız işte  o hiç dayanamadı kökleri açıkta kalınca önce hazin hazin iç çekti ağladı günler boyunca  sızılarını taa içlerim de duydum da elden birşey gelmediydi :( Günlerce günlerce  kuruyup gözlerimizin önünda gazele dönüşünü izledik yaş  dolu gözlerimizle.Erik ağacımız kupkuru hali üzerinde ki meyveleri ile  kuruyup solup pörsümüştü:) Sizlere siz acımasızlara inat  kadife gülüm yine tomurcuklarını vermiş bıkmadan usanmadan beziyor dallarını 7 vakit kırmızı kırmızı alev gibi ...Ya siz  bir karış toprağın hesabını yapanlar. o bir parça toprakta huzurla uyuyabilecekmisiniz?